Door het geloof is Abraham, toen hij geroepen werd, in gehoorzaamheid getrokken naar een plaats, die hij ter erfenis zou ontvangen, en hij vertrok, zonder te weten waar hij komen zou (Hebr.11:8).
In het bovenstaande vers staat vermeld dat Abraham in geloof is vertrokken vanuit de plaats waar hij woonde, zonder te weten waar hij komen zou. Dat laatste dat treft me. Ik denk dan: zou ik dat doen? Zou ik in staat zijn te vertrekken vanuit mijn woonplaats zonder te weten waar ik te terecht zou komen? Puur en alleen vertrouwend op God? Het lijkt me moeilijk, want het liefst houd ik toch alles zelf onder controle.
Is dat ons mensen niet eigen, dat we het liefst alles onder controle houden? Soms lijkt het erop dat we ons hele leven zo organiseren dat we in ieder geval alles onder controle houden. We laten ons verzekeren, zo mocht er iets ernstigs gebeuren dat we toch kunnen vertrouwen op onze polis. We bouwen een spaarpotje op, zo mochten er financiële moeilijkheden komen dat we toch nog een reserve hebben zodat we verder kunnen. We laten ons medisch checken, zodat we ook onze gezondheid onder controle houden. Als we op reis gaan, maken we een grondige planning zodat we zeker zijn van de plaatsen waar we zullen overnachten. En ja, ook een digitaal alarmsysteem is handig. Dan kan je zelf je woning vanuit je vakantieoord onder controle houden. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Of het nu gaat om onze financiën, onze huisvesting, onze gezondheid, en noem maar op, het liefst hebben we alles onder controle. Want we willen toch niet dat er van alles mis gaat in ons leven door onze eigen nalatigheid? Je moet er toch niet aan denken om op reis te gaan zonder te weten waar je terecht komt?
Abraham deed dit wel! God sprak, en hij ging. Ja dat is geloof, dat is vertrouwen, de touwtjes van je leven uit handen geven. Immers waar maken we ons eigenlijk druk over? Hij heeft toch elk detail van ons leven in handen?
Ja maar, zo zegt iemand. We hebben toch ook onze eigen verantwoordelijkheid om voor ons leven te zorgen? Ja zeker! Maar dat is nog iets anders dan alles onder controle willen houden. Onze controledrang heeft namelijk veel te maken met ongeloof. Geloof vertrouwt op God. Ongeloof doet dat niet.
De kunst is, om je eigen verantwoordelijkheid op te nemen, zonder te willen controleren. Te doen wat je moet doen, maar dat alles in het besef dat God uiteindelijk je leven leidt naar zijn wil.
Een broertje van de controle is namelijk bezorgdheid (of in het ergste geval: angst). Ik neem even als voorbeeld onze gezondheid. Het lijkt me verstandig om je af en toe medisch te laten onderzoeken. Immers, ons lichaam hebben wij van God ontvangen, en zouden wij daar dan niet goed voor zorgen? Wij zorgen toch voor alles wat Hij ons heeft toevertrouwd? Het is echter iets anders wanneer wij ons laten onderzoeken vanuit een onderliggende controledrang. Een verlangen om zelf de controle te houden over de lengte van ons leven. Er alles aan willen doen om dit leven zo lang mogelijk te rekken en elke ziekte met alle macht te weren!
Wij geloven toch dat ons leven in Gods hand is? Zegt Gods woord ons niet: Mijn tijden zijn in uw hand (Psalm 31:16 a)? Leert Gods woord ons niet dat hoezeer wij ook plannen maken, Hij uiteindelijk onze weg bestuurt?
Het hart des mensen overdenkt zijn weg, maar de Here bestiert zijn gang (Spreuken 16:9).
En hoe veelzeggend zijn de woorden niet uit Deut.32:39: Ziet nu, dat Ik, Ik het ben, daar is geen God, behalve Mij. Ik dood en doe herleven, Ik verbrijzel en Ik genees, en niemand is er die redt uit mijn macht.
Hoe kan Hij voor ons gelovigen alles laten medewerken ten goede (Rom.8:28) als Hij niet alles onder controle heeft, inclusief onze gezondheid en de duur van ons leven? Waarom willen we kosten wat kost het leven hier op aarde vasthouden? Zeggen wij als vele anderen: `Je leeft maar één keer!`? Je moet er alles uithalen wat er in zit, want dadelijk is het afgelopen?
Ik denk dat het ons zou helpen om het grotere plaatje voor ogen te houden. Gods plan met ons leven. Hij heeft geen enkel detail uit het oog verloren! Het is alles bij Hem bekend. En in zijn plan bereidt Hij ons in dit leven voor op de heerlijkheid die komt. Een heerlijkheid waaraan geen einde komt. Een leven bij Hem, waar God alles is. Als we dat voor ogen houden dan valt onze aardse controledrang daarbij toch in het niet? Ja de kunst is: loslaten, vertrouwen, alles aan Hem overgeven. Want Hij leidt je leven. En Hij doet dat goed. Hij doet dat perfect. Dat hoef je zelf niet te controleren.
Vertrouw op de Here met uw ganse hart en steun op uw eigen inzicht niet. Ken Hem in al uw wegen, dan zal Hij uw paden recht maken (Spreuken 3:5-6).
Voetnoot: Alle Bijbelteksten in deze overdenking zijn ontleend aan: Vertaling 1951 in opdracht van het Nederlands Bijbelgenootschap bewerkt door de daartoe benoemde commissies , © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap, 1951.