In Mattheus 6:10 zegt Jezus dat het goed is om tot God de volgende woorden te bidden: U wil geschiede. Nu klinkt dit als een wens waarbij je je afvraagt of deze wens ook in vervulling zal gaan. Daarom kan deze zinsnede beter vertaald worden met: laat Uw wil gebeuren. Geen wens maar een gebed naar Gods wil waarvan je mag uitgaan dat Hij dit gebed ook verhoort.
In de tuin van Getsemane (Mat.26:42) bidt Jezus exact dezelfde woorden tot zijn Vader: laat Uw wil gebeuren. Hij bidt deze woorden omdat Hij (zo staat het in vers 38) zeer bedroefd is over wat Hem te wachten staat, namelijk het lijden en de dood aan het kruis. Dit vooruitzicht drukt Hem te neer (in vers 37 vertaald met beangst). Over wàt Hem te neer drukte en droevig maakte valt veel te zeggen. Was het het vooruitzicht van de vreselijke pijn en het lijden? Was het de gedachte van mens en God verlaten te zijn aan het kruis? De gedachte dat Hij tot een vloek gemaakt zou worden? Dit alles is belangrijk om te onderzoeken, maar daar wil ik nu niet op ingaan.
Vandaag wil ik de focus leggen bij de woorden: laat uw wil gebeuren. Dit is het gebed wat Jezus bad. En dit is het gebed wat wij mogen bidden.
Hoewel het lijden wat meemaken niet te vergelijken is met het lijden van onze Heer, kunnen wij toch het één en ander leren uit hoe Hij met zijn lijden omgaat. Hij had het er heel moeilijk mee, en als mens vroeg Hij aan God of het niet mogelijk was een andere weg te gaan, maar uiteindelijk aanvaardde Hij de weg van God over zijn leven. Zo lezen we in vers 39 b: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker Mij voorbijgaan; doch niet gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt.
De wil van de Vader stond bij Hem voorop. Zijn enige verlangen was: zijn Vader gehoorzamen. Ook als dit moeilijk was, ook als hem dit te neer drukte en Hem zeer bedroefd maakte! Ook al bracht de wil van de Vader Hem het meest vreselijke lijden wat een mens maar kan bedenken. Hij bleef erbij: ik wil Gods wil blijven aanvaarden over mijn leven.
Hoe moeilijk! Ineens krijgen die woorden uit het onze Vader een andere lading. In plaats van een klein onderdeel uit een gebed wat we misschien wel uit traditie, zonder bij na te denken op zondagochtend opzeggen, worden de woorden uw wil geschiede een uiting van enorme geloofsgehoorzaamheid! Als je namelijk tegen God zegt: laat uw wil gebeuren, dan vertrouw je erop dat zijn wil het allerbeste is voor je leven. Ook al brengt dit pijn en lijden met zich mee.
Vaak wordt het gebed gezien als en middel om van God datgene te ontvangen wat wij van Hem vragen. En natuurlijk mogen wij alles aan Hem voorleggen, zoals kinderen aan hun aardse vader van alles en nog wat vragen zo mogen wij alles aan onze Hemelse Vader vragen (Filippenzen 4:6). Hij is immers betrokken bij elk aspect van ons leven. Daarom hoeven we ook nooit bezorgd te zijn. Alles, elk detail van ons leven is in zijn handen! Maar hoe reageren we als God op onze gebeden met een `neen` antwoordt? Immers God beantwoordt elk gebed, maar `nee` is ook een antwoord. Hij zal ons nooit geven wat niet goed voor ons is. En onder goed is te verstaan: wat meewerkt aan het doel wat Hij met ons voor ogen heeft, namelijk beelddragers te worden van zijn Zoon, Christus. Dat is het goede wat Hij met ons voor ogen heeft (Rom.8:28-29).
Hebben wij de houding van de Zoon in de tuin van Getsemane? De houding van vertrouwen in de Vader? De houding die Zijn wil aanvaardt? Of gaan we de strijd aan met de Vader en worden we opstandig? Natuurlijk is dit een bij voorbaat verloren strijd, en we kunnen beter onze energie anders besteden. Waarom een verloren strijd? Omdat God zich niet door ons laat overhalen dat te doen wat niet goed voor ons is.
Hoe hard we ook vechten, roepen bidden. Nee, het brengt alleen maar onrust in ons leven en we bereiken er niets mee. We kunnen beter het onze Vader ter hand nemen en samen met Jezus bidden: laat uw wil gebeuren.
Soms spreekt men over een geloofsstrijd. Vaak bedoelt men hiermee: de strijd om vast te houden aan het geloof dat God zal doen wat men vraagt. Men bidt bijvoorbeeld voor een zieke. Men wil in geloof bidden. En omdat men niet wil twijfelen aan de genezing is de strijd dan om vooral niet te gaan twijfelen en vast te houden aan het geloof in de genezing. Want zo denkt men: alleen een gelovig gebed zal God beantwoorden. Tot mijn spijt moet ik zeggen dat velen reeds zijn teleurgesteld door op deze manier te bidden. Immers: niet wat wìj willen zal gebeuren, maar wat Hij wilt!
Het blijven aanvaarden van Gods wil voor je leven zou ik dan ook de ware geloofsstrijd willen noemen. Het is de strijd om te blijven vertrouwen in dat wat God doet, dat dat goed is. De strijd om in de rust te blijven.
Voetnoot: Alle Bijbelteksten in deze overdenking zijn ontleend aan: Vertaling 1951 in opdracht van het Nederlands Bijbelgenootschap bewerkt door de daartoe benoemde commissies , © Nederlands Bijbelgenootschap, 1951.